Z głębokim smutkiem przyjęliśmy informację o śmierci Jana Stefana Gawlika. Był postacią o wszechstronnej karierze, łączącej działalność naukową, dydaktyczną, dyplomatyczną oraz społeczną a także autorem książek, publikacji, wykładowcą i działaczem.
W pamięci mieszkańców Brzeska i okolic szczególnie zapisał się jako długoletni członek Brzeskiego Towarzystwa Gryf. Bardzo dużą wagę przywiązywał do utrwalania lokalnej historii i uwieczniania tego, co ulotne. Niespełna półtorej dekady temu wydał za pośrednictwem Brzeskiej Oficyny Wydawniczej książkę, „Wspomnienia z mojej budy”, która dla brzeszczan z jego pokolenia była formą powrotu do przeszłości.
Jan Stefan Gawlik, urodził się w listopadzie 1939 roku w Okocimiu, tam odebrał podstawową edukację, którą kontynuował w murach brzeskiego liceum. Już od najmłodszych lat wykazywał się zaangażowaniem. Jako student chemii na Uniwersytecie Jagiellońskim, aktywnie uczestniczył w życiu uczelni. Zostało to docenione m.in. poprzez powierzenie mu funkcji przewodniczącego studenckiego komitetu obchodów Jubileuszu UJ. Po studiach, podjął pracę w Instytucie Zootechniki, gdzie szybko stworzył własną pracownię. Następnie zadomowił się w Instytucie Technologii Nafty, udzielając się równocześnie w Instytucie Gazownictwa. - W krótkim czasie uzyskuje tytuł adiunkta i zostaje powołany na stanowisko kierownika zakładu. Po połączeniu instytutów gazownictwa i naftowego w 1976 r. decyzją Ministra Górnictwa i Energetyki zostaje mianowany wice dyrektorem nowego instytutu resortowego (1GN1G), zatrudniającego ponad 1700 osób. W pracy zawodowej, w zakresie nauki jest autorem oraz współautorem ponad 60 krajowych i zagranicznych publikacji, głównie z zakresu chemii, przetwórstwa węgla oraz gospodarki surowcami energetycznymi – czytamy na stronie Brzeskiego Towarzystwa Gryf
W 1983 roku rozpoczął karierę dyplomatyczną, pracując w Ambasadzie RP w Londynie jako radca naukowo-techniczny. Po powrocie do kraju, nie porzucił misji wspierania edukacji. Przez osiem lat jako dyrektor Fundacji dla Uniwersytetu Jagiellońskiego pozyskał wielomilionowe wsparcie finansowe od światowych fundacji, co było kluczowe dla przetrwania uczelni w trudnym okresie transformacji ustrojowej. W 1996 roku powrócił do dyplomacji jako radca Stałego Przedstawicielstwa RP przy biurze Narodów Zjednoczonych, gdzie angażował się w kwestie pokojowego wykorzystania energii jądrowej.
Posiada również dorobek jako wykładowca, czego zwieńczeniem było powierzenie mu w 2003 r. funkcji Kanclerza Podhalańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nowym Targu (dzisiejsza ANS).
Po przejściu na emeryturę oddał się pracy na rzecz lokalnej społeczności. To głównie dzięki jego staraniom (wspólnie z Mieczysławem Mietłą) doszła do skutku konferencja „Rola rodziny Goetzów - Okocimskich w budowie gospodarki, kultury i rozwoju cywilizacyjnego regionu Polski południowej w XIX i XX wieku” wraz z obszernym pokonferencyjnym wydawnictwem. Był autorem wielu artykułów, publikacji i opracowań, w tym wspomnianej już książki „Wspomnienia z mojej budy”.
Zmarł 18 sierpnia w godzinach porannych w wieku 85 lat. Nabożeństwo żałobne odprawione zostanie we czwartek, 21 sierpnia 2025 r. o godz. 10.20 w Kaplicy na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Rodzinie i bliskim zmarłego składamy wyrazy współczucia.
tekst na podst. wspomnienia opublikowanego przez BT GRYF
Pobierz jako PDF